blckbx today: klimaatstaking én internationale topoverleggen in Brussel, onteigening van boeren door stikstofcrisis en meer...

Klimaatbeheersen is de grootste flauwekul ooit. Echter het millieu is ronduit slecht. En daar doen ze dus helemaal niks mee. Laten ze eerst maar eens spullen maken die niet na een paar jaar of nog eerder weer vervangen moeten worden, omdat het geen degelijke spullen zijn. Iedere keer nieuwe spullen geeft een enorme aanslag op het milleu. Ze doen daar niks aan, want er wordt aan verdiend. En zo zijn er zoveel dingen waar ze energie in kunnen stoppen. Maar dat gezeik over klimaat is belachelijk. In een woord belachelijk.

"SAVE OUR PLANET!!!"
Ik haat deze uitspraak en ik zal je uitleggen waarom. Er is geen beter voorbeeld van de menselijke arrogantie dan dit. Arrogantie is zelfs te zwak, in het latijn bestaat er een beter woord voor, Hubris: The hubris of humanity. Want denk je zelf dat wij, wij nietige wezens, de mogelijkheid hebben om deze zwevende rots te vernietigen? 4.500.000.000 jaar bestaat zij al en hoelang is er al leven op deze rots? 3.800.000.000 jaar de eerste bacteriën, later de eerst meercellige dieren. Toen de eerste complexe schepels in de zee, op het land. Toen de grote, glorieuze tijden van de dieren: de amfibieën, de dinosauriërs, de zoogdieren, die allemaal miljoenen en miljoenen jaren duurden. Grote dynastieën van dieren ontstonden, bloeiden en stierven. Dat alles tegen een achtergrond van voortdurende en geweldadige aardverschuivingen, bergketens die opgeworpen werden en wegsleten, inslagen van kometen en asteroïden, vulkaanuitbarstingen, oceanen die stegen en daalden, hele continenten die zich verplaatsen... Zelfs nu nog komt het belangrijkste geografische element op de planeet van de botsing tussen twee grote continenten, die elkaar verwringen om in de loop van miljoenen jaren de Himalaya-keten te vormen. De planeet heeft het allemaal overleefd. Stel je het voor, laten we zeggen dat het heel erg is zoals een kernramp, alle planten en dieren doodgaan en het oppervlak van de aarde voor 100.000 jaar onleefbaar is. Ergens zou het leven in stand blijven, onder de grond, of bevroren in het poolijs. En na al die jaren, als de planeet niet meer onherbergzaam was, zou het leven zich weer verspreiden. Evolutie begint overnieuw en het zal een paar miljoen/miljard jaar duren voor het leven weer zo gevarieerd is zoals nu en zal het waarschijnlijk er ook totaal anders uitzien. Maar de aarde zou onze dwaasheid overleven. Zou de ozonlaag er morgen niet meer zijn? Dan komt er een berg meer UV-straling op het aardoppervlak, zijn wij niet blij omdat wij er niet tegen kunnen. Maar UV is goed voor het leven. Het is een krachtige energie, bevorderd mutatie en verandering. Vele vormen van leven zouden beter gedijen met meer UV, de andere levensvormen sterven massaal uit, de aarde niet. Niet de eerste keer en zeker niet de laatste. Zuurstof noodzakelijk voor het leven? Nu wel. Maar weet je dat zuurstof puur vergif is voor de stofwisseling? Het is een bijtend gas, net als fluor, dat gebruikt word om glas te etsen. En toen zuurstof voor het eerst werd geproduceerd als afvalstof van bepaalde plantencellen(+/- 3.000.000.000 jaar geleden) vormde het voor alle andere levensvormen op deze planeet een ernstig gevaar. Die planten vervuilde het milieu met een dodelijk gif. Ze ademden een dodelijk gas uit en verhoogde de concentratie ervan. Onze zuster planeet Venus heeft minder dan 1% zuurstof. Op aarde steeg de concentratie zuurstof snel: 5, 10 en tenslotte 21%! De aarde had een atmosfeer van zuiver gif! Dat het leven niet kon verdragen en ik geloof dat ongeveer 90-95% het helaas niet gered hebben, de aarde wel. Nu is het CO2 en het leven zal zich aanpassen. Niet meteen maar ja 100 jaar is lang in het denken van de mens. 100 jaar geleden hadden we geen computers, waren auto's en vliegtuigen nieuw, was je blij als in je huis een grammofoon stond om muziek te luisteren. 100 jaar geleden was het een andere wereld, voor ons. Maar voor de aarde is 100 jaar niets, 1000 jaar is niets, 100.000 jaar is niets, 1.000.000jaar is niets!! Onze planeet leeft en ademt op een veel grotere schaal. We kunnen ons haar trage en machtige ritme niet voorstellen en missen de nederigheid om dat te proberen. Wij wonen hier pas net 250.000 jaar? Of ja onze harige voorouders. Neil Degrasse Tyson legde dat een keer mooi uit: Als je het bestaan van onze planeet in 1 jaar stopt, is de mens er pas de laatste 30 seconden. De planeet mist ons echt niet als we er morgen niet meer zouden zijn. En wat hebben we mooi laten zien hoe dankbaar we zijn voor ons bevoorrechte plekje hier. Hoe goed onze samenleving is voor hun eigen medemens. We noemen het samenleving maar als de mens ergens slecht in is, is het wel samen leven. Klimaat, Milieu, Natuur, Leefbaarheid en alles moet zeker weten beter voor gezorgd worden. Maar ja met het meeste zijn we al veel te laat mee, hebben we alleen maar aan onszelf te danken. Maar de planeet zelf is niet in gevaar, Wij zijn in gevaar. Wij hebben de macht niet om deze planeet te vernietigen... of te redden. Maar we hebben misschien de macht om onszelf te redden.